“Dao:” Binalaybay para sa Akun Banwa

Dao 2

Nadura ikaw sa pag-ilis ka imo ngaran

Sa tawo nga nanginduraan:

Sa punta kang pusil, tarum kang kutsilyo,

Mga kuko ka pating ukon uwak –

Wara kami kamaan.

Asik run gid lamang ka laway ang nabilin

Sa daan nga balay nga amon malubsan;

Puti, daw baras kang baybay sa unahan

Kag ang kabulakan nga nagakabud sa kudal,

Nagapanghagad kang paghapit-anay, abyan.

 

Sa diin namun panagapun ang kapag-un

Kon bisan kang imo puno wara kami kakaput?

May kulas pa bala kadya kang sawa sa binit-dalan

Ukon kamang kang taka sa balayan?

Mga layung nga dahon kang akasya ang plaza

Kag ang simbahan dingding kang mga bato nga wara’t lumot.

Makabakal man kang isda sa tindahan,

Mawigit kang traysikul ang kalab-as

Sa tukad-dulhog nga wara nagatapos

Sa pagpamahaw kang tinapay, pagpang-softdrink.

 

Dao nga amon banwa,

Panit kang kahoy nga wara mahapuhap ka mga alima.

May bulak ka bala; ano ang duag, ano ang dapug?

Ano ang korte ka imo bunga, ano ang aslum kag tam-is?

Luyag ko magsaka, mangawit, kag magpanihul sa hangin.

Ang munisipyo wara kanimo nagapananum,

Nga bisan kami sa balay nalipat man, patawara.

Gani ang pagbanhaw kanimo sa mga tinaga, duga sa dyang

Mga bibig: dugo-pula kang rosas; ang buyog sa putot,

Kag may lalago sa lupa nga wara ginakahadlukan ka mga kahig.

-Genevieve L. Asenjo

______________

Litrato ni Bobby Wong, Jr.

Bukon Dao nga kahoy ang sa litrato. Pangilalahun ko pa, kon may rugto pa sa banwa, nga makita. Kon may rugyan kamo nga litrato, pwede man mapadara. Salamat gid.