John Yohann Gepullano
Sa wayang sa payag nga magamay,
Duha ka tinuga naga-istoryahanay,
Mga dughan diri naghisugtanay,
Sa kalipay kag kasakit mag-updanay.
Pagsalig sa kada isa gintukod, ginbalay,
Ginsumpa sa apat ka pusod sang balay,
Sila nga duha upod sa kasakit, kalipay,
Sa mga panahon nga puno kabudlay.
Yuhom sa mga bibig daw di-mapinta,
Sang canvass daw budlay ipakita,
Solo makahambal ang mga mata,
Sang kalipay sang duha katinuga.
Pangako sa kada isa ginbuy-an,
Pagsuporta dili kag dili gid paglipatan,
Pagpalangga mangin ila katuwang,
Sa adlaw adlaw nga mga kabudlayan.
Ang palibot madulom na kag malinong,
Halos ang tanan madalum ang katulugon,
Wala animo nga may duha ka mga dughan,
Nagasugilanon sa payag sa tunga talamnan.
Pagkatapos sang pagbalay sang pasalig,
Sa abaga sang amay ang anak nagsandig,
Sang mahinay abaga sang amay ginpikpik,
Tatay, sa aton talamnan ako imu gid kabulig.
___________________________________________
Kaagahon
John Yohann Gepullano
Isa ka pinasahi nag kaagahon na naman,
Sa malinong nga uma nga akon gindakuan,
Apang matunog nga pamalo sang manok,
Nagtublag sa akon mahamook nga pagtulog.
Mabugnaw nga dapya sang hangin,
Nga sa gamay nga bintana nagahalin,
Nagpanalupsop sa akon mga kunuran,
Kag nagtulod sa akon sa pagkupkop sa ulunan.
Ang huni sang mga sirum-sirum kahapon,
Nga akon nabatian sa kahapunanon,
Nabuslan sang mga huni sang mga pisu’,
Sang manok nga munga sa pugaran namon.
Ang mahinay nga tunog sa paglakat sang orasan,
Kag sang mga tinulo sang tubig sa hulugasan,
Daw musika sa symponiya kun imu pamatian,
Makawiwili nga sonata sa duha ka dulunggan.
Sa pagbutlak sang adlaw sa nasidlangan,
Matahum nga mga kolor ang akon nakit-an,
Ang palibot daw isa ka canvas nga napinturahan,
Buhi nga obra maestra sang Diyos ginpaninguhaan.
Isa na naman ka bag-o nga adlaw para sa aton,
Buta sang promisa kag may dala nga paglaum,
Regalo sang Makaako nga indi ang tanan nakaagum,
Kay ang mga wala swerte nagtulog na sang dalayon.