Timplado
Kanami kun ensakto lang ang panahon,
Kagina sang aga nga nag-init
nga nagpamala sang mga linabhan
kag kagina sang hapon nga naggal-um
kag nagbunok ang ulan, naghugas sang
mga dahon kag sekreto sang kakahuyan.
Mas manami kay ang ulan inanay,
nabaton gid sang duta ang iya handum.
Kag ang mag-iloy nga nagtabok
may tion sa pagdalagan sa pagpasilong,
si Nonoy na-agbayan man gid si Inday
sa idalum sang payong. Ang mag-amigahay
nga subong lang nagbugnuhanay,
nagsulay sang makadali, naghaksanay,
san-uhay naman makitaay.
Mas manami nga ang init pakadto sa pinakainit,
para maskin paano masaburan sang panit
ang balhas, ukon mapadugos sang balhas ang panit,
para makaginhawa man ang dughan,
pagkatapos sang sungguranay nga binulan.
Sa sini sigurado nga may magatubo nga liso,
may maga-arado, may pagasag-ahun
nga mga sapa-sapa, may pagabuhangan
nga mga punong. Ang mga nagadali
makadumdum nga magtangla sa mga panganod
kag malinong nga patihan
nga indi ang tawo ang nagapatiyog
sining kalibutan.
Balay Sugidanun 
ka tahom!
LikeLike