Ambahanun
(utang kay V. Mayakovsky)
Ni Jose M. Lansang
Apang mag-amba ka karun sang kaanyag
Nga dili nagapabilin sa wala’y katubtuban
Matapos ang tanan nga pagtigbaylo
-Makahalanusbo ang akun pagkabalaan.
Sa hulot kalan-an
Supat nga naga-inggat kaangay kay Eba
O kun makutom sa mga pinanid sang hanagub
Nagkamang ako sa akon lungon-
Ako, hilway tulad sang hangin
Ginapakabalaan ang tanan nga nagatindog
Samtang ang bagyo nangharabas sa mga dahing sang mga kahoy
Nga magadutdot lamang sa iyang buhok.
Apang mag-amba ka karun sang kaanyang
Nga dili nagapabilin sa wala’y katubtuban
Matapos ang tanan nga pag tigbaylo
-Makahalanusbo ang akun pag isahanon.
Song
(Debt to V. Mayakovsky)
Jose M. Lansang
Yet sing now of beauty
Which lasts not forever
Through all metamorphoses
-I am terribly holy.
In the Dining Hall
Skin shining like Eve
Or dark with layers of night
I creep into my pall-
I, being free as air
Bless all who stand
As storms ravage leaves of trees
Who’d only nuzzle in her hair-
Yet sing now of beauty
Which lasts not forever
Through all metamorphoses
-I am terribly lonely.
Source: Don Carlos Palanca Memorial Award For Literature: An Anthology of Winning Works
The 1980’s Poetry, p.89.
Litrato ng Manugsalin: Mr. Kerr Alvin R.Lopez Photography
Featured Image by Gen Asenjo: The Ruins (The Mansion of Don Mariano Ledesma Lacson) in Talisay, Negros Occidental.