Ang Pagbisita ni Manang Ebonia B. Seraspe sa Maine, USA (Tsapter 1) ni Elma “Nenen” Ayson-McKeown

Ang Pagkilalahanay Namun
Salamat kag dayawun ang atun Mahal nga Makaako nga buhi pa ako kag duro ang mga nagkahitabo sa akun kabuhi halin kang ako naaksidente Oktubre 14, 1980. Ika-35 anyos run ako nga nabuhi liwan kag duro liwan akun nakilala, mga daan kag bag-o nga mga tawo ilabi na gid may Facebook. Rugya kami nagkilalahanay paagi sa akun paryente kag high school classmate nga si Edwin Sumug-oy Lagunday. Pareho kami naghalin sa banwa ka Patnongon. Halin kang 2011, nagabaylohanay kami ka mga impormasyon natungod sa amun mga pamilya hasta 2013.

Ang Pagbalita Kanakun nga Maabot

Gakasadya gid ako kang ginpaman-an ako ni Donna Puedan nga amun man pakaisa nga akun man gid nakilala sa Facebook kang 2011 pa siguro hay ako nag-umpisa pangita kang akun mga kapamilya para sa ginasulat ko nga Ayson kag Puedan Family Tree. Ginbalita ni Donna kanakun nga rugya si Manang Ebon sa USA kag kon puede gusto na man magbisita kanakun. Dayon ko “Huod gid.” Hasta si Mannag Ebon nag-message kanakun kon san-o tana pwede makabisita. Ginpa-arrange ko kon sin-o ang mag-alaw-alaw kana sa airport kay wara ako naga-drive kag isara pa wara man ako sarakyan. Hehehe, karadlawan pero matuod nga istorya.

Ay, te, daw nagpaisip kana nga makapabudlay pa kanakun ang sabat ko. Pero sabat ko liwan: “Indi man gid kag wara it problemahun.” Importante kanakun nga magkitaay kami samtang rugya tana nagabisita sa ana mga kabugtuan sa Texas kag California. Nagbisita man tana sa anang hinablos sa New York bag-o magbisita kanakun.

Adlaw 27 ka Septeyembre 2015

Adlaw nga maabot si Manang Ebon sa Maine. Domingo. Sakay tana kang JetBlue Airways halin sa New York JFK, alas dos y medya kang hapon. Akun ginpangabay si Ilea Blier sa pag-alaw-alaw kana. Si Ilea ang nanay ni Wyatt, ang bata nga akun ginabantayan. Kuwarenta y cinco minutos ang distansiya paagto sa PWM Jetport, Portland. Mayad ang adlaw kag mayad ang tiempo bisan nga maramig run ang dapya ka hangin. May dara ako nga sign nga “Welcome to Maine, Ebonia.”Malawid man gid nga paranawon dara-dara ko ang sign nga “WELCOME TO MAINE EBONIA.”

Duro ang mga pasahero kag manugsugat paris ko nga naghalin pa sa kon diin nga parte kang Amerika kag sagwa kang Amerika. “Okey,” kuon ko sa kaugalingon, masarangan ko dya nga sitwasyon kag indi ako maglingin kag sakit ulo. Nahadlukan ako nga basi matumba bala ako haw, wara pa abi ako it imaw. Ay, sus ah, samtang ako gapanaw, gapamangkot ako sa mga nasug-alaw kon sa JFK naghalin tana kag “Huod” kag “Indi” ang sabat. May nakita ako nga babaye gapungkoan sa kilid kang bilding halin pa kang gapasulod ako. Galantaw sa nagapanaog pasaka nga escalator kon sin-o ang nagaabot. Gatindugan ako sa pihak kang Shipyard nga karan-unan kag konektado sa may actual nga Flight Screen Computerize may mga schedule kang eroplano kon on time o delayed ang arrival. Hasta na lang nakita ko wara run it tawo gapanaog o pasaka, kami lang nga darwa nagahulat pa. Akun gin-agtunan kag ginpamangkot kon may ginahulat kag kon ano nga eroplano ana ginahulat.

Ay, salamat, pareho kami gali nga gahulat kang Jetblue. Nagpamangkot kami sa Information kon andut wara pa ang amun ginahulat? Sa schedule kang ginasakyan kang amun ginahulat ay On Time man andut wara pa ang amun ginahulat? Ginlantaw ka baye ang computer na kag may inpormasyon kanamun nga ang eroplano na delayed; may ginakid-an nga aircondition ka eroplano kag ang arrival sa alas tres y medya pa.

Nagtawag ako sa kay Ilea nga delayed ang pag-abot. Nagguwa ako balik sa sarakyan. Natungod nga wara kami kaigma kag ang pamahaw kape kag tinapay lamang, nagutom run kami. Ngakaun kami anay sa marapit nga food court. Nagbalik ako sa pag-check kanga bot kang eroplano kag nangin 4:30 run ang arrival. Ang nakilala ko nga baye nga nagahulat sa anang bata si Gloria anang ngaran. Nagpalitrato kami nga darwa. Nami lang hay may imaw ako maistorya. Nagkaradlawun gid gani ako hay may ginhambal “Siguro ang eroplano sakyan nanda ginbalik ka hangin pa JFK.” Gintawgan ko liwan si Ilea kag ginsugidan nga delayed pa gihapon.

Alas Kuatro y Medya

Eksakto gid ang pag-abot kang eroplano nga ginasakyan ni Manang Ebon. Sa akun ginakaptan nga sign “WELCOME TO MAINE EBONIA”, bisan nga buhay run akun nga hulat lantaw turuk sa mga pasahero nga nagapanaug pasaka sa escalator naghagan hagan gawa pamatyag ko kang may baye nag-agi kanakun naghambal, ”Yes, she’s coming she’s my seatmate.” Sabat ko kana ay, ”Thank you, Thank you”. Abaw, a, hulat liwan ako hay wara’t mga pasahero run pero wara pa gihapon makita si Manang Ebon. Naisipan ko maagto sa impormasyon. Gintugro ko ngaran ni Manang Ebon para ipa-Air ang paghulat ko kon pananglit indi ko pa makita. Panaw ko liwan sa bagahe claim. Nagapungkoan ang baye nga nagkuon kanakun nga KA SEATMATE NA si Manang Ebon. Ti, nag-istoryahanay kami nga indi ko pa nakita kag gin-assured na ako nga makita ko man gid. Hasta nagapanaw balik ako sa escalator gabitbit ka sign. Tapos timo may nagtawag kanakun nga “NEN.” Pagliso ko si Manang Ebon run naatubang ko. Ay salamat nagkitaay kami run. Nagkupkopanay kami kag kasadya lang. Nagpalitrato kami, e. Sus, ang seatmate ni Manang Ebon nga si Sandra kaimaw namun man gid sa pagpalitrato pagkatapos pagkilalahanay.

Ang ginpadara kang Dios kanakun ay ang anghel na paagi kay Sandra. Natugruan ako kabakud sa paghulat. Sugid ni Manang Ebon, nag-agto run tana sa guwa kang bilding basi kuno rugto ako gahulat kana. Paano abi nag-agi tana sa iba nga dalan hay wara man it bagahe. Nagpalitrato anay kami sa Welcome to Portland kag may tawo gusto bul-an kami imaw nga darwa. Kuon na pa kanamun pag-retired na mabalik sa Pilipinas kay nagustuhan na ang Boracay.

(Pagapadayunon sa Sunod nga Semana)