Kasadya kag Kasubu kang OFW

Si Toto Eking amo si Jose Rex Frencillo kang Dao, Antique nga kadya ga-obra sa Bahrain bilang senior florist & designer. Tirawan na mag-blog kada Sabado. – Pangga Gen

Abril 17, 1997 ako una nag-abroad. Indi maesplikar ang nabatyagan ko kang adlaw kang paglupad sa lugar ka mga Arabo. “Bahrain, here I come,” pensar ko!

Sa Bahrain, sarisari nga tawo ang nasumalang ko. Halin sa customers hasta sa mga kaimawan sa obra. Mabudlay makigbagay pero kinahanglan para ang ambisyon nga magmayad ang pangabuhi maaguman kag matugruan kang bisan gamay nga kasulhayan ang nabilin nga mga palangga sa Pilipinas: si Tatay, si Nanay kag si Manong!

Sa padayon nga pagpanaw ka mga inadlaw, duro ang nakilala ko nga mga Pilipino kag nangin amiga kag amigo. Rugya nag-umpisa ang pag gwa ko kon week-end sa bar kag disco. Sa mabugo nga istorya, naka eksperyensya ka ginatawag nga “lifestyle abroad.” Urihi run nareyalisar nga ang maniki nga sweldo husto lang i-hapi-hapi. Kon kaisa kulang pa kag ang ambisyon nga kasulhayan para sa pamilya nagpalya!

Sa abroad ang pangabuhi masadya nga masubo! Masadya bangud ang tanan nga mga bagay nga indi mo matirawan sa Pilipinas rugya: manamit nga pagkaon, prutas nga sarisari, panapton o bayo kag kagamitan nga dekalidad ukon ang ginatawag nga “signature”, gadgets kag pangabuhi nga minangaranon!

Masubo tungod sobra ka naba ang pagturok ka mga local ukon native ukon citizen sa indi tumandok. Kon kaisa, sobra run ka kapoy sa obra kag gutom pero daw sa wara lang ka batyag ang amo. Dire-diretso ang obra; dose oras ukon kinse! Kon dimalasun, makatiraw ka pa ka mga masakit nga tinaga halin sa customer.

May mga oras nga kamingaw kag kahidlaw sa pamilya ang mabatyagan. Mabudlay tungod wara pa ma-uso ang mga cellphone kag internet kato. Ang paaliwansan sulat lang nga kon dimalasun, isara ka bulan kag mabaton ka mga pinalangga kag ang pobre sa abroad mahulat kang balus ni Tatay kag ni Nanay mga mga kinse diyas pa liwan mabaton.

Kang 2000, bulan liwan kang Abril, nag-resign ako. Dara ang paglaum kag maniki nga kwarta, nag-uli ako kag mag-umpisa it gamay nga negosyo. Ginpangaranan ko Gift Shoppe. Aba, nalipay man ako tungod manami ang dalagan ka negosyo. “In” ang akon negosyo!

Eleksyon local 2002, nagdesisyon ako nga magpasimpalad sa pulitika sa handum nga maserbisyo sa banwa! Pero matuod gid man ang hambal ka mga kamal-aman nga bisan ano ikaw ka popular ukon duro it kilala, kon wara ikaw it kwarta, indi ikaw magmadinalag-on sa pulitika. Natapos ang eleksyon kag ang resulta: ika 13 nga pwesto sa pagka- konsehal kang banwa ang naabutan ko! Walo lang ang konseho.

Nagluya ang lawas ko. Sarisari nga opinyon ang akon nabatian. May rugyan nga nakanugunan hay kuno mapuslan gid ako ka banwa kon nagdaug ako. May nagkuon man nga sa sunod karia, madaug run ako.

Ang sabat ko: indi run ako sa sunod mag-entra sa pulitika. Ang rason ko: kon gusto ako ka tawo nga magserbisyo sa banwa kundi nagdaug daad ako kag wara sanda magpadaug ka kandidato nga duro it kwarta! Hay maan lang, a – ang atun pulitika!

Amo nga kang tuig 2003, nagbalik ako abroad. Kag kon gusto n’yo pa maman-an ang duro pa nga kasadya kag kasubo kang OFW, istoryahan ta kamo.